แหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ เรื่องโบราณสถานนั้น เป็นเกียรติของชาติ อิฐเก่าๆแผ่นเดียวก็มีค่าควรจะช่วยกันรักษา

ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์

แหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ (Historical Attraction) หมายถึง แหล่งท่องเที่ยวที่มีความสำคัญและคุณค่าทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี และศาสนา รวมถึงสถานที่หรืออาคารสิ่งก่อสร้างที่มีอายุเก่าแก่หรือเคยมีเหตุการณ์ สำคัญเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ เช่นโบราณสถาน อุทยานประวัติศาสตร์ ชุมชนโบราณ กำแพงเมือง คูเมือง พิพิธภัณฑ์ วัด ศาสนสถาน และสิ่งก่อสร้างที่มีคุณค่าทางศิลปะและสถาปัตยกรรม
ประวัติศาสตร์ คือสิ่งบ่งบอกความเป็นมาในอดีตและพัฒนาการแห่งอารยธรรมของสังคม ที่สะท้อน ผ่านร่องรอยในโบราณสถานและโบราณวัตถุ อุทยานประวัติศาสตร์ จึงเป็นเสมือนพยานหลักฐานของวิถีชีวิต คติความเชื่อ อุดมการณ์ ตลอดจนความรุ่งเรื่องของสังคม แต่ละยุคสมัยในดินแดนนี้.
 ” เรื่องโบราณสถานนั้น เป็นเกียรติของชาติ อิฐเก่าๆแผ่นเดียวก็มีค่าควรจะช่วยกันรักษา ถ้าเราขาดสุโขทัย อยุธยา และกรุงเทพฯแล้ว ประเทศไทยก็ไม่มีความหมาย “  พระราชดำรัส พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดชฯ

Gartner หนึ่งในบริษัทวิจัยชั้นนำ ได้คาดการณ์กันกับเทรนเทคโนโลยีที่กำลังจะเกิดขึ้น ในปี 2013 นี้ มาดูกันว่า นับจากผ่านปี 2012 ก้าวสู่ปี 2013

นส่วนของ Personal cloud จะมีความสำคัญมากขึ้น แต่ละคนจะมีพื้นที่เก็บข้อมูลของตัวเองเอาไว้และเข้าถึงข้อมูลเหล่านั้นผ่าน cloud สามารถดึงข้อมูลสำคัญอาทิรายชื่อ รูปภาพ ไฟล์เอกสาร รวมไปถึงข้อมูลอื่นๆที่กระทำผ่านทางอุปกรณ์ต่างๆก็เข้าถึงผ่าน cloud หมด ชีวิตเริ่มผูกติดกับอุปกรณ์และข้อมูลจะผูกติดกับ cloud บน internet

ลิลิตพระลอ วีดีโอ

ท้าวแมนสรวงเป็นกษัตริย์ของเมืองแมนสรวง พระองค์มีพระมเหสีทรง พระนามว่า “ นาฏบุญเหลือ ” ทั้งสองพระองค์มีพระโอรสมีพระนามว่า “ พระลอดิลกราช ” หรือเรียกกันสั้นๆว่า “ พระลอ ” มีกิตติศัพท์เป็นที่ร่ำลือกันว่าพระองค์นั้นทรงเป็นชายหนุ่มรูปงามไปทั่วสารทิศจนไปถึงเมืองสรอง ( อ่านว่า เมืองสอง ) ซึ่งเป็นเมืองที่ถูกปกครองโดยท้าวพิชัยวิษณุกร พระองค์มีพระนามว่า “ พรดาราวดี ” และพระองค์ทรงมีพระธิดาผู้เลอโฉมถึงสองพระองค์พระนามว่า “ พระเพื่อน ” และ “ พระแพง ”

ลิลิตพระลอ

ลิลิตพระลอ เป็นลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก ที่แต่งขึ้นอย่างประณีตงดงาม มีความไพเราะของถ้อยคำ และเต็มไปด้วยสุนทรียศาสตร์ พรรณนาเรื่องด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ใช้กวีโวหารอย่างยอดเยี่ยม ในการบรรยายเนื้อเรื่อง ที่มีฉากอย่างมากมาย หลากหลายอารมณ์ โดยมีแก่นเรื่องแบบรักโศก หรือโศกนาฏกรรม และแฝงแง่คิดถึงสัจธรรมของชีวิต ลิลิตพระลอนี้เคยถูกวิจารณ์อย่างเผ็ดร้อนจากนักวรรณคดีบางกลุ่ม เนื่องจากเชื่อว่าเป็นวรรณกรรมที่มอมเมาทางโลกีย์